Ze was stil.

Haar agenda gaf het aan. Dit is niet wat ze wilde. Ze voelde een knoop in haar maag, of nee, een steen lag erop. Tegelijkertijd werd haar keel dichtgeknepen. Ze wilde het uitschreeuwen. Gillen, maar het bleef stil.

Daar stond het, December. Ze dacht en vond er van alles van, behalve dat ze er zin in had en het gezellig zou vinden. Ze miste haar maatje, haar kind, haar moeder, haar vriendin, haar collega, haar ex en het leven wat ze had. Ze miste het leven dat voor haar lag, maar nu niet meer.

Die kerstboom wilde ze buiten gooien en het liefst met één druk op de knop dat het Januari zou zijn. Een nieuw jaar waarin ze alleen verder ging, haar dierbare achterlatend in dit jaar. Weer een jaar verder van elkaar verwijderd….

Lieve mensen, het is weer December. Een maand waarin verwachting, gemis, emoties, leegte, hard je best doen, het anders willen dan dit….. Dit alles ligt méga groot onder het vergrootglas.

Voor velen die te maken hebben met wat voor verlies dan ook, is dit een maand om doorheen te worstelen. Elke dag is er een om jezelf doorheen te worstelen, doorheen te slepen en morgen staat er weer zo een voor de deur. Agenda’s staan te vol, of juist te leeg.

Dit is de maand dat ik het druk had met het geven van lezingen, workshops en begeleidde ik extra groepen nabestaanden.

Juist deze maand omdat die het moeilijkst van al is.

Juist deze maand omdat het einde niet direct een nieuw begin is.

Juist deze maand omdat een leven zomaar totaal anders kan zijn, zomaar.

Juist deze maand omdat die stoel voor eeuwig leeg blijft.

Juist deze maand omdat een arm zo troostend kan zijn.

Juist deze maand omdat een verhaal een oor nodig heeft.

Juist deze maand omdat een bemoedigend woord een mens weer hoop geeft.

Juist deze maand omdat we er toch bij willen horen, ook al zijn we alleen.

Laten we deze maand extra lief zijn voor elkaar. Elkaar extra in de gaten houden. Zeg wat vaker dat je van de ander houdt. Laat de ander voelen dat die van waarde is voor jou. Elke mens heeft aandacht nodig. Elk mens wil erbij horen, gezien worden en van betekenis zijn voor een ander. Breng een extra pannetje soep, bak koekjes, breng een kerstster….

We zijn niet alleen, al denken en voelen we dat wel. Die aandacht zet de energie in beweging. Die energie die geen begin noch einde kent. Zo zijn jij en ik met elkaar verbonden. Zo zijn wij allemaal verbonden met elkaar en nóg meer door de aandacht die we geven.

Een klein lichtje kan een donkere ruimte verlichten.

Een vlinder kan met het slaan van haar vleugels een grote windstroom veroorzaken.

Dan kunnen wij toch met een klein gebaar ook veel bereiken?

December.

Namasté,

Chantal